به موجب ماده ۴ لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت، شرکت سهامی به دو نوع تقسیم می شود:

نوع اول:شرکت‌هایی که مؤسسین آن‌ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تأمین می کنند؛ که شرکت سهامی عام نامیده می شوند؛ مثل شرکت شیر پاستوریزه پگاه اصفهان.

نوع دوم: شرکت‌هایی که تمام سرمایه آن‌ها در موقع تأسیس منحصراً توسط مؤسسین تأمین گردیده است. اینگونه شرکت‌ها شرکت سهامی خاص نامیده می شوند؛ مثل شرکت کاله آمل.

در شرکت سهامی عام عبارت «شرکت سهامی عام» و در شرکت سهامی خاص عبارت «شرکت سهامی خاص» باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله بانام شرکت در کلیه اوراق و اطلاعیه‌ها و آگهی‌های شرکت به طور روشن و خوانا قید شود.

موضوع شرکت به طور صریح و منجّز از بند‌‌های الزامی اساسنامه می باشد. الزامی نیست که موضوع فعالیت شرکت سهامی عملیات بازرگانی ماده ۲ قانون تجارت باشد، زیرا شرکت‌های سهامی عام و خاص از شرکت‌های شکلاً تجاری محسوب شده و در هر صورت شرکت سهامی شرکت بازرگانی می باشد.

در موقع تأسیس، سرمایه شرکت‌های سهامی عام از پانصد هزار تومان و سرمایه شرکت‌های سهامی خاص از صد هزار تومان نباید کمتر باشد. در شرکت های سهامی( عام و خاص ) حداکثر سرمایه معین نشده است.

به موجب ماده ۳ لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت:« در شرکت سهامی تعداد شرکا نباید از سه نفر کمتر باشد»؛ در این ماده حداقل تعداد اعضا جداگانه در شرکت سهامی عام و خاص مشخص نشده است.

در خصوص کفایت حداقل ۳ شریک در شرکت سهامی خاص، با توجه به نص قانون اختلاف نظر وجود ندارد؛ و در مورد شرکت سهامی عام با توجه به ماده ۱۰۷ لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت شرکای شرکت سهامی عام نباید از ۵ عضو کمتر باشد.

جستارهای وابسته

• شرکت سهامی خاص
• شرکت سهامی عام

منابع

اقتصاد چیست؟، محمد مهدی بهکیش، نشر نی، چاپ دوم، ۱۳۸۱